Jak wykonać hydroizolację fundamentów z papy?

Zabezpieczenia hydroizolacyjne budynków przed skutkami negatywnych oddziaływań wody należy do priorytetowych działań właścicieli i zarządców budynków. Świadomość konieczności takich działań zmieniła się na przestrzeni ostatnich lat, a wraz z nią pojawienie się i dostępność na rynku najnowocześniejszych materiałów hydroizolacyjnych.

DOBÓR HYDROIZOLACJI

Szybkość degradacji budynku jest uzależniona od zastosowanych w trakcie budowy materiałów, jak i kultury wykonanych prac zabezpieczających. Trzeba pamiętać, że zabezpieczenie budynku przed szkodliwymi skutkami oddziaływania wody na pierwszym etapie budowy, to przede wszystkim właściwy dobór zastosowanych materiałów hydroizolacyjnych skutecznie zabezpieczających fundamenty. Dobór materiałów uzależniony jest od rodzaju podłoża i warunków wodno- -gruntowych, na których posadowiony ma zostać budynek. W zależności od wyników badań geologicznych, które otrzymujemy dokonujemy doboru izolacji:
lekka – jeżeli grunt jest dobrze przepuszczalny np. piaski lub żwiry, a poziom wód gruntowych i jego wahania są poniżej konstrukcji budynku,
średnia – w których grunty są słabo przepuszczalne i istnieje ryzyko cyklicznego spiętrzania wody,
ciężka – jeżeli grunt jest słabo przepuszczalny (gliny, iły), a źródło wód gruntowych znajduje się powyżej konstrukcji budynku.
W przypadku izolacji lekkich lub inaczej przeciwwilgociowych, powszechnie stosuje się masy asfaltowo-kauczukowe do zabezpieczenia ścian fundamentów, nakładane warstwowo (zazwyczaj 2-3 warstwy) lub papy w układzie (zazwyczaj) jednowarstwowym (odporność stosowanych pap na ciśnienie słupa wody wynosi 10 kPa).
Coraz częściej warstwy te są zabezpieczane foliami kubełkowymi, które stanowią jednocześnie warstwę separacyjną i chronią przed uszkodzeniami mechanicznymi nałożonej wcześniej powłoki/ warstwy. Dodatkowo, jeżeli chcemy obniżyć poziom wód gruntowych, w przypadku gruntów słabo przepuszczalnych, w których cyklicznie może utrzymywać się woda zawieszona, wówczas mówimy o izolacjach pośrednich, czyli izolacjach typu średniego. Wówczas często stosowane są opaski drenażowe zasypywane żwirem o zróżnicowanej frakcji, które umożliwiają szybsze i kontrolowane odprowadzenie wód opadowych.

W przypadku izolacji ciężkich, kiedy grunty są słabo przepuszczalne, a zwierciadło wód gruntowych wysokie, najpowszechniejszymi separatorami uniemożliwiającymi przedostawanie się wód gruntowych i opadowych do elementów konstrukcyjnych budynku są bitumiczne materiały hydroizolacyjne rolowane, czyli papy termozgrzewalne w połączeniu z foliami kubełkowymi i opaską drenażową. Skład chemiczny pap termozgrzewalnych zapewnia dużą odporność na substancje humusowe znajdujące się w gruncie, a dodatkowe wzmocnienie w postaci wkładki, dużą odporność na uszkodzenia mechaniczne przy jednoczesnym wysokim parametrze sprężystości oraz odporności na ciśnienie wody – do 200 kPa.

Montaż papy na ścianie fundamentowej budynku
Montaż papy na ścianie fundamentowej budynku

W przypadku izolacji ciężkich, warstwy hydroizolacji ułożone na powierzchniach poziomych, chronią budynek przed skutkami kapilarnego podciągania wód, natomiast izolacje pionowe zabezpieczają budynek przed działaniem ciśnienia hydrostatycznego wód, których zwierciadło znajduje się powyżej konstrukcji budynku. Wykonane w ten sposób prace hydroizolacyjne tworzą tzw. wannę zewnętrzną, a jej wykonanie jest możliwe wyłącznie na etapie budowy.
Dobór pap jest niebywale istotny podczas wykonywania prac hydroizolacyjnych. Należy uwzględnić parametry mechaniczne i odporność na substancje humusowe znajdujące się w gruncie. Skutki błędów w zakresie zabezpieczenia fundamentów budynków odczuwalne są przez kolejne lata jego użytkowania.

ZALANIE POMIESZCZENIA

W pewnych sytuacjach dochodzi do zagrzybienia pomieszczeń piwnicznych, w innych – gdy wody opadowe je zalewają. Zawilgocone, mokre ściany fundamentowe, posiadają znacznie obniżoną izolacyjność termiczną, a dodatkowo w okresie zimowym, wielokrotne przekraczanie punktu zamarzania, znacznie przyspiesza proces ich degradacji.
Prace naprawcze – odkrywkowe, iniekcje, osuszania są czasochłonne, wieloetapowe i bardzo kosztowne. Dlatego świadomi uczestnicy procesu budowy wiedzą, że naprawa niewłaściwie wykonanych izolacji, bądź ich brak – wielokrotnie przekraczają kosztorys prac i rozwiązań wykonywanych na etapie projektu i realizacji budowy.

NAJCZĘŚCIEJ POPEŁNIANE BŁĘDY NA ETAPIE BUDOWY ORAZ WSKAZÓWKI JAK ICH UNIKNĄĆ PODCZAS WYKONYWANIA HYDROIZOLACJI:

BŁĘDY
+ podłoże bywa niewłaściwie przygotowane, pozostają nierówności w betonie, zabrudzenia, gwoździe, pręty zbrojeniowe itp.,
+ materiał często bywa układany na podłożu, które nie osiągnęło właściwości przydatnych do zastosowania,
+ nieodpowiednie podgrzanie papy, zbyt słabe – powstają odspojenia a woda penetruje pomiędzy arkuszami papy,
+ zbyt mocne – w miejscach przegrzania dochodzi do obkurczania zatopionej w bitumie wkładki,
+ niewłaściwe obróbka detali, nienależyte wykonanie obróbek np. rury przechodzącej przez ścianę fundamentową. Brak połączenia izolacji poziomych z pionowymi w przypadku wykonywania prac izolacji ciężkich,
+ uszkodzenie ciągłości hydroizolacji bywa częstą przyczyną wykwitów i zagrzybień ścian,
+ niestaranne wykonanie obróbek detali bywa częstą przyczyną wykwitów i zagrzybień ścian,
+ stosowanie materiałów niekompatybilnych powoduje np. uszkodzenie warstw termoizolacji, przykład: stosowanie do przyklejania styropianu wbrew wskazaniom producentów klejów na dyspersji ropopochodnych,
+ stosowanie zamiennie materiałów, często, tańszych o niższych parametrach technicznych, które nie spełniają norm.

WSKAZÓWKI
+ należy oczyścić podłoże z sypkich elementów, zabrudzeń, usunąć ostre elementy np. pręty, gwoździe,
+ należy zagruntować podłoże a papę układać po całkowitym jego wyschnięciu,
+ w czasie aplikacji papa powinna mieć odpowiednią temperaturę, która pozwoli na jej przygrzania na całej powierzchni i kontrolowanie właściwego wypływu (tzw. wylewki) na połączeniu arkuszy papy,
+ należy pamiętać aby zachowana była ciągłość hydroizolacji,
+ podczas zakrywających prac ziemnych nie uszkodzić hydroizolacji,
+ staranność wykonania detali,
+ stosowanie materiałów względem siebie chemicznie obojętnych,
+ stosowanie materiałów dedykowanych do realizacji konkretnych rozwiązań.

Artykuł pochodzi z
Głos PSB

Czy artykuł był przydatny?

Dziękujemy. Podziel się swoją opinią.

Czy możesz zaznaczyć kim jesteś?

Dziękujemy za Twoją opinię.

 
Artykuł powstał przy współpracy P.P.H. Lemar Sp. z o.o. P.P.H. Lemar Sp. z o.o.