Podłoga to jeden z ważniejszych elementów konstrukcyjnych każdego budynku. Dla zapewnienia właściwej trwałości decydujące znaczenie ma odpowiedni podkład podłogowy. Niezależnie od przeznaczenia i rodzaju posadzki, podkład musi być nie tylko odpowiednio wytrzymały i równy, ale też prawidłowo wykonany, gdyż ma to znaczący wpływ dla zapewnienia użyteczności i długowieczności całej podłogi. Często podkład podłogowy pełni dodatkową rolę elementu systemu izolacji akustycznej lub ogrzewania podłogowego.
GOTOWE PODKŁADY PODŁOGOWE
Fabrycznie przygotowane zaprawy podłogowe właściwościami roboczymi, wytrzymałością a często i szybkością wysychania znacznie przewyższają zaprawy wykonywane na budowie. W przypadku mas samopoziomujących dodatkowymi zaletami są szybkość układania oraz gładkość i równość powierzchni. Zależnie od spoiwa, zgodnie z klasyfikacją wg PN-EN 13813 najczęściej spotykane obecnie podkłady podłogowe to wyroby na bazie cementu (CT) lub siarczanu wapnia (CA).
POSADZKA I PODKŁAD PODŁOGOWY
Posadzka to użytkowa wierzchnia warstwa podłogi, stanowiąca jednocześnie jej wykończenie. Jest elementem wyróżniającym pomieszczenie i nadającym mu estetyczny, indywidualny wygląd. Elementem konstrukcyjnym stanowiącym podbudowę posadzki jest podkład podłogowy.
Podkład podłogowy – może być układany
bezpośrednio lub pośrednio (na warstwach
izolacyjnych) na płycie fundamentowej
lub stropie. Zadaniem podkładu jest
przeniesienie obciążeń oraz wyrównanie
powierzchni przed położeniem finalnego
materiału wykończeniowego – posadzki.
Podkład podłogowy może mieć
konsystencję gęstoplastyczną/wilgotną
(tzw. „wilgotnej ziemi”) w przypadku jastrychów
lub płynną dla mas samopoziomujących.
Podkłady możemy również
podzielić zależnie od szybkości wiązania
oraz wysychania (normalnie wiążące,
szybkosprawne oraz błyskawiczne).
Masy samopoziomujące (wylewki samopoziomujące) – stosowane są wszędzie tam, gdzie jest potrzeba uzyskania idealnie równego, gładkiego i wytrzymałego podłoża. Dzięki właściwościom samopoziomującym, umożliwiają uzyskanie równej i gładkiej warstwy o grubości zazwyczaj od kilku mm do kilku cm. Pozwalają nie tylko na wypoziomowanie i wyrównanie i/lub podniesienie poziomu podłoża (np. pomiędzy korytarzem, a pokojem), ale także wzmacniają podłoże i zmniejszają zużycie kleju do mocowania płytek czy wykładzin. Wypoziomowane podłoże znacznie przyspiesza i ułatwia układanie np. paneli podłogowych czy innych posadzek. Masy samopoziomujące to doskonałe i nieocenione rozwiązanie podczas prac remontowych.
Dla podkładów związanych z podłożem
Ważna jest odpowiednia wytrzymałość
podłoża oraz brak zanieczyszczeń mogących
osłabić wiązanie (kurz, brud,
pozostałości farb itp.). Zalecane jest wykonanie
pomiaru nierówności – tzw. niwelacja.
Pozwala to ustalić wymaganą dla
wypoziomowania podłoża grubość podkładu
oraz obliczyć zużycie materiału.
Po przygotowaniu, podłoże należy starannie
odkurzyć, a następnie zagruntować
odpowiednim preparatem. Gruntowanie ma kluczowe znaczenie m.in. dla
zapewniania przyczepności i trwałości
podkładu.
Najważniejsze zalety gruntowania:
+ zwiększenie przyczepności podkł?
do podłoża,
+ zabezpieczenie przed wchł?
wody z podkładu przez podłoże,
+ poprawa rozpływu mas samopoziomujących
Podkłady niezwiązane z podłożem
Podłoże należy wyrównać oraz wypełnić większe ubytki i nierówności. Następnie,
odpowiednio do rozwiązania ułożyć kolejne
warstwy – np. izolację termiczną/
akustyczną, folię, system ogrzewania itd.
Zawsze należy pamiętać o właściwym
i starannym wykonaniu odpowiednich
dylatacji. Po przygotowaniu podłoża możemy
przystąpić do układania podkładu
podłogowego.
Podkłady układane ręcznie lub maszynowo.
Podkłady podłogowe, a w szczególności
masy samopoziomujące, można układać
zarówno ręcznie, jak i maszynowo. Przy
mieszaniu ręcznym stosowane są mieszadła
wolnoobrotowe. Aplikacja maszynowa
daje znaczący wzrost wydajności
(szybkość ok 300 m2/godz.), oszczędność
czasu i ograniczenie kosztów.
Zawsze należy przestrzegać zalecanej dla
danego wyrobu ilości wody zarobowej
oraz zapewnić odpowiednie warunki
podczas wykonywania prac i wiązania
podkładu.
O TYM NALEŻY PAMIĘTAĆ
+ Podkłady samopoziomujące należy układać w temp. od +10°C
do +25°C (temp. powietrza i podłoża); jastrychy i posadzki
cementowe > +5°C.
+ Do przygotowania zapraw należy używać odpowiedniej ilości
czystej, zimnej wody oraz czystych narzędzi. Suchą zaprawę
należy wsypywać do wody, nigdy odwrotnie.
+ Należy unikać przeciągów, intensywnego nasłoneczniania lub
nagrzania wylanej zaprawy.
+ Pomieszczenia muszą być wentylowane w sposób grawitacyjny.
Nie używać klimatyzacji podczas układania i wstępnego wiązania
zaprawy.
+ Podkłady samopoziomujące powinny wykonywać min. 2–3
osoby (ilość zależna m.in od grubości podkładu i wielkości powierzchni)
– aby zapewnić optymalne właściwości masy należy
układać ją z odpowiednią szybkością.
NAJCZĘSTSZE PRZYCZYNY BŁĘDÓW
+ Dla podkładów związanych z podłożem niewłaściwe
przygotowanie podłoża (np. luźne fragmenty, brak odkurzania
lub gruntowania) mogą spowodować szybkie
uszkodzenia podkładu, a w efekcie finalnej posadzki.
+ Nadmierna ilość wody, użyta do przygotowania
podkładów podłogowych m.in. może powodować segregację
składników, obniżać wytrzymałość oraz zwiększać
skurcz i ryzyko spękań powierzchni.
+ Finalną posadzkę możemy układać, jeżeli wilgotność
podłoża wynosi ≤2% dla podkładów cementowych (CT)
oraz ≤0,5% dla podkładów na bazie siarczanu wapnia
(CA) – odpowiednio ≤1,8% (CT) oraz ≤0,3% (CA) dla
podkładów ogrzewanych. Nieprzestrzeganie tych zaleceń
może powodować uszkodzenia/odspojenia finalnej
posadzki.
Artykuł pochodzi z
